کشت و آنتی بیوگرام باکتری های هوازی ایجاد کننده ی عفونت های مزمن گوش میانی در زنجان

چکیده زمینه و هدف: عفونت مزمن گوش میانی یکی از متداول ترین بیماری های مزمن عفونی در تمام جهان می باشد. این مطالعه جهت تعیین ارگانیسم های مولد عفونت مزمن گوش میانی و بررسی الگوی مقاومت های دارویی باکتری های جدا شده در زنجان می باشد. روش بررسی: این مطالعه ی خوشه ای- مقطعی، بر روی 100 بیمار با عفونت مزمن گوش میانی در محدوده ی سنی 18 تا 45 سال انجام گرفت. از ترشحات گوش میانی بیماران در اتاق عمل نمونه گیری به عمل آمده و نمونه ها روی 4 محیط مختلف کشت داده شد. پس از انجام آزمون های تشخیصی و تعیین هویت باکتری ها، میزان حساسیت آن ها به آنتی بیوتیک های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: شایع ترین باکتری ها عبارت بودند از: سودوموناس آئروژینوزا(7/24 درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس(6/17 درصد) وگونه های پروتئوس(2/15 درصد). نتایج حاصل از آزمایش آنتی بیوگرام باکتری های جدا شده به شرح زیر است: سودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به سفیکسیم و کوتریموکسازول (100 درصد) داشته، مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به کوتریموکسازول، آمپی سیلین و اگزاسیلین 90 درصد بوده و میزان مقاومت پروتئوس نسبت به کوتریموکسازول 70 درصد و سفیکسیم 50 درصد بود . نتیجه گیری: با توجه به دخالت باکتری های متعدد در عفونت های مزمن گوش میانی و هم چنین شیوع بالای مقاومت های آنتی بیوتیکی در آن ها، نتایج این تحقیق لزوم تعیین هویت میکروب های مولد عفونت مزمن گوش و انجام آزمون های آنتی بیوگرام را قبل از شروع هرگونه اقدام درمانی مطرح می نماید.